ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ (ΣΥΝΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΦΠ ΚΑΙ ΒΙΟΘΕΚΑ)
Βερβερίδης - Ververidis Φίλιππος - Filippos
Τίτλος του μαθήματος: Γεωργική Χημεία
Κωδικός αριθμός του μαθήματος: FP1001(Θ)/ FP1101(Ε)
Τύπος του μαθήματος: Μικτό
Επίπεδο του μαθήματος: Υποχρεωτικό μάθημα του ΠΠΣ του Τμήματος
Έτος σπουδών: 1o
Εξάμηνο: 1ο (Α')
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 ώρες
Θεωρία [συνδιδασκαλία με το Τμήμα ΘΕΚΑ] + 3 ώρες εργαστήριο
Αριθμός απονεµόµενων πιστωτικών μονάδων (ECTS): 5,5 (4 θεωρίας και 1,5 εργαστηρίου.)
Όνομα του διδάσκοντος/Υπευθ. του μαθήματος:
Δρ. Φίλιππος Βερβερίδης,
Καθηγητής
Προαπαιτήσεις - Προαπαιτούμενα μαθήματα: Όχι
Προαπαιτούμενες γνώσεις: Γνώση βασικών χημικών εννοιών. Ονοματολογία βασικότερων ανόργανων και οργανικών ενώσεων.
| Στόχοι: |
| Αντικειµενικοί στόχοι του µαθήµατος (επιδιωκόµενα µαθησιακά αποτελέσµατα): Η απόκτηση και η εμπέδωση βασικών γνώσεων Γενικής, Ανόργανης, Οργανικής Χημείας και Βιοχημείας, οι οποίες άπτονται του αντικειμένου της Γεωπονικής Επιστήμης. Η πλημμελής γνώση βασικότατων χημικών εννοιών που δρουν καταλυτικά στη μετέπειτα αφομοίωση των γεωπονικών θεμάτων εκ μέρους των φοιτητών, καθιστά άκρως απαραίτητη τη μετάδοση και κατανόησή τους. Σκοπός είναι σε πρώτη φάση να εξομαλυνθεί το εξαιρετικά ανομοιόμορφο ανάγλυφο των προαπαιτούμενων γνώσεων και να εθιστούν οι φοιτητές στη κατανόηση και χρήση χημικών εννοιών και σημαντικών όρων που έχουν χρήση στο χώρο της Γεωπονικής Επιστήμης και μετά την απόκτηση του Πτυχίου. Καλούνται οι φοιτητές να εμβαθύνουν στο ρόλο της χημείας και της χημικής ανάλυσης καθώς και στην εφαρμογή και αξιοποίησή τους στο αβιοτικό περιβάλλον (έδαφος) και στον έμβιο κόσμο (οργανισμοί) που άπτονται της Γεωπονικής Επιστήμης. Στόχος είναι να κατανοηθούν και τονιστούν ιδιαίτερα οι έννοιες και τα αντικείμενα που συνδέονται με τη γεωργία το περιβάλλον και την ανάλυση. |
| Περιεχόμενο Μαθήματος: |
|
Περιεχόµενο του µαθήµατος (Syllabus): Περιγραφή των διαλέξεων του θεωρητικού μαθήματος:
συμβαίνει, που οδηγεί; Αρχή Le Chatelier, μια Φιλοσοφική αρχή!
Περιγραφή των θεμάτων ασκήσεων του εργαστηριακού μαθήματος: Τα χημικά αντιδραστήρια, ο ασφαλής χειρισμός τους και η αναγνώρισή τους. Τα βασικά εργαστηριακά όργανα και σκεύη. Η χρήση τους σε εργαστηριακές μετρήσεις βασικών χημικών διεργασιών. Δειγματοληψία-Προετοιμασία δείγματος. Χειρισμός υδατικών διαλυμάτων. Παρασκευή, περιεκτικότητα και διαφορετικοί τρόποι έκφρασης της συγκέντρωσής τους. Αραίωση και ανάμιξη των υδατικών διαλυμάτων. Προσδιορισμός της οξύτητας των υδατικών διαλυμάτων. Μέθοδοι πειραματικής μέτρησής της. ëΡυθμιστικά διαλύματα. Πειραματικές εφαρμογές στη Γεωπονική Επιστήμη. Ογκομετρική ανάλυση. Τιτλοδότηση διαλυμάτων οξέων και βάσεων. Συμπλοκομετρία.. Οξειδοαναγωγική ογκομέτρηση. Ποιοτική Ανάλυση συστατικών φυτικών προϊόντων. Παρουσίαση σύγχρονων αναλυτικών εργαστηριακών συσκευών. Χρωματογραφία (Αέριος, Υγρή, Λεπτής Στοιβάδας), μικροσκοπία, ηλεκτροχημεία, φασματοσκοπία, ηλεκτροφόρηση, ακτινοβολία. Σε όλες τα εργαστηριακά μαθήματα ελέγχεται η γνώση του προηγηθέντος μαθήματος με τη μορφή ολιγόλεπτης εξέτασης (τεστ). Σε όλα τα πειράματα απαιτείται η συγγραφή και η γραπτή παρουσίαση της κάθε εργαστηριακής άσκησης που θα πρέπει ναπεριλαμβάνει την Εισαγωγή, Υλικά & Μεθόδους, Αποτελέσματα, Συζήτηση και
Ακρίβος Π. και Καραγιαννίδης Π., 2005 ‘Εργαστηριακές ασκήσεις γενικής & ανόργανης χημείας’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 120. Ακρίβος Π., Μανουσάκης Γ., Μπόλος Χρ., Παπαστεφάνου Σ., Συγκολλίτου-Κουράκου Α., και Χατζηκώστας Χ., 2000 ‘Εργαστηριακές ασκήσεις γενικής ανόργανης χημείας’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 172. Αλεξανδρου Ν.Ε. και Βάρβογλη Α. Γ., 1996 ‘Οργανική χημεία’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 318.Βερβερίδης Φ., 2007 ‘Γεωργική Χημεία και Βιοχημεία’ (Υπό συγγραφή) Βουλγαρόπουλος, Ζαχαριάδης και Στρατής, 2002 ‘Εργαστηριακές μέθοδοι ποσοτικής χημικής ανάλυσης’, Εκδόσεις ΖΗΤΗΓεωργάτσος, Γιουψάνης-Κυριακίδης, 2001 ‘Ενζυμολογία’ , Εκδόσεις ΖΗΤΗ Γιαννακουδάκης Δ.- Γιαννακουδάκης Π., 2001 ‘Επίτομη Φυσικοχημεία’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ Γιαννακουδάκης Δ., Θεοδωρίδου Ε. και Γιαννακουδάκης Α., 2001 ‘Εφαρμογές Φυσικοχημείας’,Εκδόσεις ΖΗΤΗΓιούρη-Τσοχατζή Αικ., 2000 ‘Διδακτική των πειραμάτων χημείας’ , Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 166 Chapman C., 1999 ‘Basic Chemistry for Biology’, Εκδόσεις WCB/McGraw-Hill, σ.303Δηλαβεράκη Ε.: Σημειώσεις Χημείας. Τ.Ε.Ι. ΗρακλείουEbbing Gammon, 2003 ‘Γενική Χημεία’, Μεταφρ. Ν. Κλούρας (Παν/μιο Πατρών) , Εκδόσεις Π. ΤΡΑΥΛΟΣ, σ.1232Θέμελης και Ζαχαριάδης, 2000, ‘Αναλυτική χημεία’ , Εκδόσεις ΖΗΤΗ Καραγιαννίδης Π., 2000 ‘Ανόργανη Χημεία’, Εκδόσεις ΖΗΤΗΚυριακίδης Δ. Α., 2000. ‘Ασκήσεις Ενζυμολογίας’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 61 Παπαστεφάνου Σ., Τζαβέλλας Λ. και Χατζηκώστας ΧΡ., 2001 ‘Εργαστηριακές ασκήσεις γενικής & ανόργανης χημείας’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 159.Λάλια-Καντούρη Μ. και Παπαστεφάνου Σ., 2000 ‘Γενικη & Ανόργανη Χημεία’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ Λυδάκης-Σημαντήρης Ν., 2007 ‘Γενική Χημεία & Ενόργανη Ανάλυση. Θέματα & Εργαστηριακές Ασκήσεις’ Εκδόσεις ΤΖΙΟΛΑ, σ. 348Μανουσάκης Γ. Ε., 1994 «ΓΕΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ» Εκδόσεις Αφοι ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ σ.764 Παναγιώτου Κ., 2000 ‘Διεπιφανειακά φαινόμενα και κολλοειδή συστήματα’, Εκδόσεις ΖΗΤΗSegel I. H., 1980 ‘«Biochemical Calculations» 2ND Edition, Εκδόσεις J.Wiley & Sons Inc, σ. 441 Τσίπης Κ., 1996 ‘Χημεία Τόμος Α Άτομα & Μόρια’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 360.Τσίπης Κ., 1997 ‘Χημεία Τόμος Β, Καταστάσεις της ύλης, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σ. 255 Wink M., 1999 ‘Biochemistry of Plant Secondary Metabolism’, BLACKWELL Publishing |
| Εκπαιδευτικές Δραστηριότητες: |
|
Διδακτικές και µαθησιακές µέθοδοι: Το ηλεκτρονικό υλικό όλων των διαλέξεων διατίθεται σε ιστοσελίδα του ΤΕΙ-Κρήτης (https://eclass.teicrete.gr/ χρειάζεται εγγραφή χρήστη για πρόσβαση). Οι διαλέξεις είναι βιντεοσκοπημένες σε ηλεκτρονικό αρχείο (DVD) στη βιβλιοθήκη του Ιδρύματος για δανεισμό και κατ’ ιδίαν μελέτη. Παρέχεται εκτενής βιβλιογραφία ελληνική και αγγλόφωνη. Μέθοδοι αξιολόγησης/βαθµολόγησης: Αξιολογούνται οι επιμέρους επιδόσεις του κάθε φοιτητή σε διάφορους τομείς που αφορούν τόσο την προφορική εργασία/παρουσίαση (70%) όσο και τη Γλώσσα διδασκαλίας: Ελληνικά |
| Βοηθήματα: |
Βιβλιογραφία. Συνιστώµενη βιβλιογραφία προς µελέτη: Ακρίβος Π. Ακρίβος Π., Μανουσάκης Γ., Μπόλος Χρ., Αλεξανδρου Ν. Βερβερίδης Φ., 2007 ‘Γεωργική Χημεία και Βιοχημεία’ Βουλγαρόπουλος, Ζαχαριάδης και Στρατής, 2002 ‘Εργαστηριακές μέθοδοι ποσοτικής χημικής ανάλυσης’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ Γεωργάτσος, Γιουψάνης-Κυριακίδης, 2001 ‘Ενζυμολογία’ , Εκδόσεις ΖΗΤΗ Γιαννακουδάκης Δ.- Γιαννακουδάκης Π., 2001 ‘Επίτομη Φυσικοχημεία’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ Γιαννακουδάκης Δ., Θεοδωρίδου Ε. και Γιαννακουδάκης Α., 2001 ‘Εφαρμογές Φυσικοχημείας’, Γιούρη-Τσοχατζή Αικ., 2000 ‘Διδακτική των πειραμάτων χημείας’ , Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 166 Chapman C., 1999 ‘Basic Chemistry for Biology’, Εκδόσεις WCB/McGraw-Hill, σ.303 Δηλαβεράκη Ε.: Σημειώσεις Χημείας. Τ.Ε.Ι. ΗρακλείουEbbing Gammon, Θέμελης και Ζαχαριάδης, 2000, ‘Αναλυτική χημεία’ , Εκδόσεις ΖΗΤΗ Καραγιαννίδης Π., 2000 ‘Ανόργανη Χημεία’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ Κυριακίδης Δ. Α., 2000. ‘Ασκήσεις Ενζυμολογίας’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 61 Παπαστεφάνου Σ., Τζαβέλλας Λ. και Χατζηκώστας ΧΡ., 2001 ‘Εργαστηριακές ασκήσεις γενικής & ανόργανης χημείας’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 159. Λάλια-Καντούρη Μ. και Παπαστεφάνου Σ., 2000 ‘Γενικη & Ανόργανη Χημεία’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ Λυδάκης-Σημαντήρης Ν., 2007 ‘Γενική Χημεία & Ενόργανη Ανάλυση. Θέματα & Εργαστηριακές Ασκήσεις’ Εκδόσεις ΤΖΙΟΛΑ, σ. 348 Μανουσάκης Γ. Ε., 1994 «ΓΕΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ» Εκδόσεις Αφοι ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ σ.764 Παναγιώτου Κ., 2000 ‘Διεπιφανειακά φαινόμενα και κολλοειδή συστήματα’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ Segel I. H., 1980 ‘«Biochemical Calculations» 2ND Edition, Εκδόσεις J.Wiley & Sons Inc, σ. 441 Τσίπης Κ., 1996 ‘Χημεία Τόμος Α Άτομα & Μόρια’, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σελ. 360. Τσίπης Κ., 1997 ‘Χημεία Τόμος Β Καταστάσεις της ύλης, Εκδόσεις ΖΗΤΗ, σ. 255 Wink M., 1999 ‘Biochemistry of Plant Secondary Metabolism’, BLACKWELL Publishing |
| Ανθρώπινο Δυναμικό: |
Τίτλος του μαθήματος: Γεωργική Χημεία
Κωδικός αριθμός του μαθήματος: FP1001(Θ)/ FP1101(Ε)
Τύπος του μαθήματος: Μικτό
Επίπεδο του μαθήματος: Υποχρεωτικό μάθημα του ΠΠΣ του Τμήματος
Έτος σπουδών: 1o
Εξάμηνο: 1ο (Α')
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 ώρες
Θεωρία [συνδιδασκαλία με το Τμήμα ΘΕΚΑ] + 3 ώρες εργαστήριο
Αριθμός απονεµόµενων πιστωτικών μονάδων (ECTS): 5,5 (4 θεωρίας και 1,5 εργαστηρίου.)
Όνομα του διδάσκοντος/Υπευθ. του μαθήματος:
Δρ. Φίλιππος Βερβερίδης,
Καθηγητής
Προαπαιτήσεις - Προαπαιτούμενα μαθήματα: Όχι
Προαπαιτούμενες γνώσεις: Γνώση βασικών χημικών εννοιών. Ονοματολογία βασικότερων ανόργανων και οργανικών ενώσεων.
| Στόχοι: |
| Αντικειµενικοί στόχοι του µαθήµατος (επιδιωκόµενα µαθησιακά αποτελέσµατα): Η απόκτηση και η εμπέδωση βασικών γνώσεων Γενικής, Ανόργανης, Οργανικής Χημείας και Βιοχημείας, οι οποίες άπτονται του αντικειμένου της Γεωπονικής Επιστήμης. Η πλημμελής γνώση βασικότατων χημικών εννοιών που δρουν καταλυτικά στη μετέπειτα αφομοίωση των γε |
Τίτλος του μαθήματος: Γεωργική Χημεία
Κωδικός αριθμός του μαθήματος: FP1001(Θ)/ FP1101(Ε)
Τύπος του μαθήματος: Μικτό
Επίπεδο του μαθήματος: Υποχρεωτικό μάθημα του ΠΠΣ του Τμήματος
Έτος σπουδών: 1o
Εξάμηνο: 1ο (Α')
Εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας: 2 ώρες
Θεωρία [συνδιδασκαλία με το Τμήμα ΘΕΚΑ] + 3 ώρες εργαστήριο
Αριθμός απονεµόµενων πιστωτικών μονάδων (ECTS): 5,5 (4 θεωρίας και 1,5 εργαστηρίου.)
Όνομα του διδάσκοντος/Υπευθ. του μαθήματος:
Δρ. Φίλιππος Βερβερίδης,
Καθηγητής
Προαπαιτήσεις - Προαπαιτούμενα μαθήματα: Όχι
Προαπαιτούμενες γνώσεις: Γνώση βασικών χημικών εννοιών. Ονοματολογία βασικότερων ανόργανων και οργανικών ενώσεων.
| Στόχοι: |
| Αντικειµενικοί στόχοι του µαθήµατος (επιδιωκόµενα µαθησιακά αποτελέσµατα): Η απόκτηση και η εμπέδωση βασικών γνώσεων Γενικής, Ανόργανης, Οργανικής Χημείας και Βιοχημείας, οι οποίες άπτονται του αντικειμένου της Γεωπονικής Επιστήμης. Η πλημμελής γνώση βασικότατων χημικών εννοιών που δρουν καταλυτικά στη μετέπειτα αφομοίωση των γε |
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΡΕΧΟΝΤΟΣ ΕΞΑΜΗΝΟΥ. ΥΛΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ΣΥΤΟ ΤΟ ΕΞΑΜΗΝΟ. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑ. ΥΛΗ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ-ΚΥΤΤΑΡΟ. ΤΙ ΕΞΕΤΑΖΕΙ Η ΧΗΜΙΚΗ ΚΙΝΗΤΙΚΗ. ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΟΙΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΧΗΜΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ. ΠΩΣ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΜΙΑ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ. ΤΑΞΕΙΣ Χ.Α. ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ. ΠΑΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΡΕΑΖΟΥΝ. ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΑΛΥΣΗ & Ι ΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΓΑ ΤΑ ΕΝΖΥΜΑ. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΗΜΙΚΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ.
ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ
ΕΙΔΗ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ
ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ
Η ΔΙΑΛΥΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ
ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ
ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ & ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ
ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ - ΜΟΝΑΔΕΣ
ΑΡΑΙΩΣΗ, ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ, ΑΝΑΜΕΙΞΗ
ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ
ΕΞΙΣΩΣΗ HENDRERSON-HASSELBALCH-ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ
ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΧΩΡΙΤΗΚΟΤΗΤΑ Ρ. Δ. - ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ Ρ.Δ.
ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΔΑΦΩΝ-ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΤΟΔΙΑΣΤΑΣΗ Η2Ο. ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ. ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Kw ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΔΡΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΛΙΜΑΚΑΣ pH- ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ. ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ pH. ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΙΑΛ. ΟΞΕΩΝ-ΒΑΣΕΩΝ. ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΟΞΥΤΗΤΑΣ – pH ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ. ΟΞΥΤΗΤΑ ΕΔΑΦΩΝ-ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΚΟΛΛΟΕΙΔΩΝ Σ.Δ. ΕΙΔΗ ΚΟΛΛΟΕΙΔΩΝ Σ.Δ. ΕΦΑΡΜΟΦΕΣ ΤΩΝ Κ.Σ.Δ. Η ΣΠΟΥΔΕΟΤΗΤΑ ΤΩΝ Κ.Σ.Δ. ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΩΝ Κ.Σ.Δ. ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ Κ.Σ.Δ.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΟΞΕΑ-ΒΑΣΕΙΣ. Η ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ. ΒΑΘΜΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ. ΠΟΙΟΤΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ. ΙΟΝΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΙΑΛ. ΟΞΕΩΝ-ΒΑΣΕΩΝ. ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΙΑΛ. ΟΞΕΩΝ-ΒΑΣΕΩΝ.
ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΛΟΚΑ ΑΛΑΤΑ. ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ. ΧΗΛΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΣΜΟΙ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ. ΣΘΕΝΟΣ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ-ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ. ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΧΗΛΙΚΩΝ ΥΜΠΛΟΚΩΝ. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΧΗΛΙΚΩΝ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΧΗΛΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ. ΠΩΣ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΛΟΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΛΟΚΑ ΙΟΝΤΑ. ΧΗΜΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ ΣΤΑ ΥΔΑΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ. ΟΙ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΤΩΝ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ 'ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ' & 'ΑΣΤΑΘΕΙΑΣ'. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ. ΧΗΛΙΚΟΙ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΕΣ ΜΕ ΓΕΩΡΓΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ. ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΝ. ΒΕΛΤΙΣΤΕΣ ΤΙΜΕΣ pH ΓΙΑ ΣΥΜΠΛΟΚΟΠΟΙΗΣΗΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΙΟΝΤΩΝ.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΔΡΟΛΥΣΗ ΑΛΑΤΩΝ. ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ. ΠΟΙΑ ΙΟΝΤΑ ΑΛΑΤΩΝ ΥΔΡΟΛΥΟΝΤΑΙ. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΛΑΤΩΝ ΠΟΥ ΥΔΡΟΛΥΟΝΤΑΙ.
ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ. ΕΙΔΗ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ. ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ. ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ. ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ. Η ΔΙΑΛΥΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ. ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ & ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ-ΜΟΝΑΔΕΣ. ΑΡΑΙΩΣΗ, ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ, ΑΝΑΜΕΙΞΗ. ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΧΗΜΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ. ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ Χ.Ι. ΝΟΜΟΣ ΦΥΓΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΒΙΑΣ. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ. ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ/ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ. ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΟΞΕΑ-ΒΑΣΕΙΣ. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΣΘΕΝΩΝ ΟΞΕΩΝ-ΒΑΣΕΩΝ. ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ Η+ ΣΤΟ ΔΙΑΛΥΜΑ. ΙΟΝΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΙΑΛ. ΟΞΕΩΝ-ΒΑΣΕΩΝ. ΝΟΜΟΣ ΑΡΑΙΩΣΗΣ OSTWALD (ΑΣΘ. ΗΛ/ΤΩΝ).
Ανοικτό Ακαδ. Μάθημα
Αρ. Επισκέψεων : 316
Αρ. Προβολών : 17006
