6. Εκτίμηση αναγκών και κοινωνικός σχεδιασμός (0804.6.003.0)
Κούτρα Κλειώ
Το μάθημα έχει διττό προσανατολισμό. Από την μια εστιάζει στην εκτίμηση αναγκών με την αξιοποίηση σειρά καινοτόμων εργαλείων αποτίμησης των τοπικών αναγκών και πηγών και από την άλλη αποτελεί εισαγωγή στο σχεδιασμό κοινωνικών προγραμμάτων και υπηρεσιών. Οι φοιτητές απαιτείται να επιλέξουν μεθόδους και εργαλεία εκτίμησης που να ανταποκρίνονται στις συνεχιζόμενες αλλαγές των ίδιων των κοινοτήτων, ενώ παράλληλα απαιτείται να αξιοποιούν τον κοινωνικό σχεδιασμό στις κοινωνικές υπηρεσίες και στους οργανισμούς, όταν σχεδιάζουν νέα προγράμματα για την αντιμετώπιση κοινωνικών αναγκών ή γράφουν προτάσεις χρηματοδότησης, διοίκησης και διαχείρισης.
Είναι σημαντικό οι φοιτητές- μελλοντικοί επαγγελματίες Κ.Λ. να αντιλαμβάνονται σφαιρικά τις αλλαγές στις κοινότητες, όπου προβλήματα και ανάγκες εκτιμώνται παράλληλα με το δυναμικό και τα δυνατά σημεία της κοινότητας. Το μάθημα στοχεύει οι φοιτητές να αποκτήσουν δεξιότητες και ικανότητες εκτίμησης αναγκών και εκπόνησης προγραμμάτων κοινωνικής παρέμβασης. Επίσης στοχεύει οι φοιτητές να αποκτήσουν κουλτούρα σχεδιασμού, να κατανοήσουν τους τύπους και τα στάδια του κοινωνικού σχεδιασμού, και να συνειδητοποιήσουν τη σημασία της συμμετοχής των ενδιαφερόμενων στην διαδικασία σχεδιασμού.
Οι φοιτητές ως κοινωνικοί σχεδιαστές αναμένεται να είναι σε θέση να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με τα προβλήματα της κοινότητας, να αναλύσουν τα δεδομένα, και να πάρουν λογικές αποφάσεις σχετικά με το ποιος τύπος σχεδιασμού είναι ο πιο εφικτός και αποτελεσματικός.
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο φοιτητής / τρια θα είναι σε θέση:
- Να κατανοεί τον καθορισμό προτεραιοτήτων αναγκών, επιλογή στρατηγικών για την αντιμετώπιση των αναγκών και τον σχηματισμό πλάνου δράσης με πιθανές λύσεις.
- Να αναπτύσσει σχέδιο για την αξιολόγηση των τοπικών αναγκών και δυνατοτήτων.
- Να κατανοεί και είναι σε θέση να αναλύει και να συλλέγει πληροφορίες σχετικά με κοινωνικές ανάγκες αξιοποιώντας σειρά καινοτόμων εργαλείων και μεθόδων όπως τα Baseline measures, η SWOTanalysis,τα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS), η Εφαρμογή Photovoice κλπ.
- Να επιδιώκει μέσα από την συστηματική έρευνα, τη γνώση και τον προγραμματισμό να σχεδιάσει μορφές δράσης και πρακτικές που να αποσκοπούν σε ελεγχόμενες αλλαγές.
- Να είναι σε θέση να επιλέγει τύπο σχεδιασμού και τύπο πινάκων δραστηριοτήτων (Pert, Gant κλπ).
- Να αποκτήσει δεξιότητες και ικανότητες εκπόνησης προγραμμάτων κοινωνικής παρέμβασης.
Λιγότερα
Το μάθημα έχει διττό προσανατολισμό. Από την μια εστιάζει στην εκτίμηση αναγκών με την αξιοποίηση σειρά καινοτόμων εργαλείων αποτίμησης των τοπικών αναγκών και πηγών και από την άλλη αποτελεί εισαγωγή στο σχεδιασμό κοινωνικών προγραμμάτων και υπηρεσιών. Οι φοιτητές απαιτείται να επιλέξουν μεθόδους και εργαλεία εκτίμησης που να ανταποκρίνονται στις συνεχιζόμενες αλλαγές των ίδιων των κοινοτήτων, ενώ παράλληλα απαιτείται να αξιοποιούν τον κοινωνικό σχεδιασμό στις κοινωνικές υπηρεσίες και στους οργανισμούς, όταν σχεδιάζουν νέα προγράμματα για την αντιμετώπιση κοινωνικών αναγκών ή γράφουν προτάσεις χρηματοδότησης, διοίκησης και διαχείρισης.
Είναι σημαντικό οι φοιτητές- μελλοντικοί επαγγελματίες Κ.Λ. να αντιλαμβάνονται σφαιρικά τις αλλαγές στις κοινότητες, όπου προβλήματα και ανάγκες εκτιμώνται παράλληλα με το δυναμικό και τα δυνατά σημεία της κοινότητας. Το μάθημα στοχεύει οι φοιτητές να αποκτήσουν δεξιότητες και ικανότητες εκτίμησης αναγκών και εκπόνησης προγραμμάτων κοινωνικής παρέμβασης
Το μάθημα έχει διττό προσανατολισμό. Από την μια εστιάζει στην εκτίμηση αναγκών με την αξιοποίηση σειρά καινοτόμων εργαλείων αποτίμησης των τοπικών αναγκών και πηγών και από την άλλη αποτελεί εισαγωγή στο σχεδιασμό κοινωνικών προγραμμάτων και υπηρεσιών. Οι φοιτητές απαιτείται να επιλέξουν μεθόδους και εργαλεία εκτίμησης που να ανταποκρίνονται στις συνεχιζόμενες αλλαγές των ίδιων των κοινοτήτων, ενώ παράλληλα απαιτείται να αξιοποιούν τον κοινωνικό σχεδιασμό στις κοινωνικές υπηρεσίες και στους οργανισμούς, όταν σχεδιάζουν νέα προγράμματα για την αντιμετώπιση κοινωνικών αναγκών ή γράφουν προτάσεις χρηματοδότησης, διοίκησης και διαχείρισης.
Είναι σημαντικό οι φοιτητές- μελλοντικοί επαγγελματίες Κ.Λ. να αντιλαμβάνονται σφαιρικά τις αλλαγές στις κοινότητες, όπου προβλήματα και ανάγκες εκτιμώνται παράλληλα με το δυναμικό και τα δυνατά σημεία της κοινότητας. Το μάθημα στοχεύει οι φοιτητές να αποκτήσουν δεξιότητες και ικανότητες εκτίμησης αναγκών και εκπόνησης προγραμμάτων κοινωνικής παρέμβασης
Πληροφορίες
Περιεχόμενο μαθήματος
Το μάθημα έχει διττό προσανατολισμό. Από την μια εστιάζει στην εκτίμηση αναγκών με την αξιοποίηση σειρά καινοτόμων εργαλείων αποτίμησης των τοπικών αναγκών και πηγών και από την άλλη αποτελεί εισαγωγή στο σχεδιασμό κοινωνικών προγραμμάτων και υπηρεσιών. Οι φοιτητές απαιτείται να επιλέξουν μεθόδους και εργαλεία εκτίμησης που να ανταποκρίνονται στις συνεχιζόμενες αλλαγές των ίδιων των κοινοτήτων, ενώ παράλληλα απαιτείται να αξιοποιούν τον κοινωνικό σχεδιασμό στις κοινωνικές υπηρεσίες και στους οργανισμούς, όταν σχεδιάζουν νέα προγράμματα για την αντιμετώπιση κοινωνικών αναγκών ή γράφουν προτάσεις χρηματοδότησης, διοίκησης και διαχείρισης.
Είναι σημαντικό οι φοιτητές- μελλοντικοί επαγγελματίες Κ.Λ. να αντιλαμβάνονται σφαιρικά τις αλλαγές στις κοινότητες, όπου προβλήματα και ανάγκες εκτιμώνται παράλληλα με το δυναμικό και τα δυνατά σημεία της κοινότητας. Το μάθημα στοχεύει οι φοιτητές να αποκτήσουν δεξιότητες και ικανότητες εκτίμησης αναγκών και εκπόνησης προγραμμάτων κοινωνικής παρέμβασης. Επίσης στοχεύει οι φοιτητές να αποκτήσουν κουλτούρα σχεδιασμού, να κατανοήσουν τους τύπους και τα στάδια του κοινωνικού σχεδιασμού, και να συνειδητοποιήσουν τη σημασία της συμμετοχής των ενδιαφερόμενων στην διαδικασία σχεδιασμού. Οι φοιτητές ως κοινωνικοί σχεδιαστές αναμένεται να είναι σε θέση να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με τα προβλήματα της κοινότητας, να αναλύσουν τα δεδομένα, και να πάρουν λογικές αποφάσεις σχετικά με το ποιος τύπος σχεδιασμού είναι ο πιο εφικτός και αποτελεσματικός.
Μαθησιακοί στόχοι
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο φοιτητής / τρια θα είναι σε θέση:
- Να κατανοεί τον καθορισμό προτεραιοτήτων αναγκών, επιλογή στρατηγικών για την αντιμετώπιση των αναγκών και τον σχηματισμό πλάνου δράσης με πιθανές λύσεις.
- Να αναπτύσσει σχέδιο για την αξιολόγηση των τοπικών αναγκών και δυνατοτήτων.
- Να κατανοεί και είναι σε θέση να αναλύει και να συλλέγει πληροφορίες σχετικά με κοινωνικές ανάγκες αξιοποιώντας σειρά καινοτόμων εργαλείων και μεθόδων όπως τα Baseline measures, η SWOTanalysis,τα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS), η Εφαρμογή Photovoice κλπ.
- Να επιδιώκει μέσα από την συστηματική έρευνα, τη γνώση και τον προγραμματισμό να σχεδιάσει μορφές δράσης και πρακτικές που να αποσκοπούν σε ελεγχόμενες αλλαγές.
- Να είναι σε θέση να επιλέγει τύπο σχεδιασμού και τύπο πινάκων δραστηριοτήτων (Pert, Gant κλπ).
- Να αποκτήσει δεξιότητες και ικανότητες εκπόνησης προγραμμάτων κοινωνικής παρέμβασης.
Μέθοδοι διδασκαλίας
Διαλέξεις
Εργαστηριακή Άσκηση που εστιάζει στην εφαρμογή μεθόδων και εργαλείων και ανάλυση μελετών περίπτωσης σε μικρότερες ομάδες φοιτητών
Ομαδική Εργασία σε μελέτη περίπτωσης
Εκπόνηση σχεδίων διαχείρισης έργου
Μικρές ατομικές εργασίες εξάσκησης
Αυτοτελής Μελέτη
Συγγραφή εργασίας / εργασιών
Μέθοδοι αξιολόγησης
Η θεωρία κατέχει το 50% και η άσκηση πράξη κατέχει το άλλο 50% του τελικού βαθμού.
Το θεωρητικό μέρος του μαθήματος θα αξιολογηθεί από την τελική γραπτή εξέταση. Επιτυχές θεωρείται οταν η Θεωρια και ΑΠ είναι πάνω απο 5.0
Η ΑΠ του μαθήματος θα αξιολογηθεί από την εργασία στον κοινωνικό σχεδιασμό με την συμμετοχή εως 2 φοιτητών/τριών.
ΕΝΤΥΠΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Κριτήρια αξιολόγησης
Μόρια[1]
Σχόλια
1. Μελέτησε καλά το υλικό του μαθήματος
1
2. Ακολούθησε συστηματικά τα στάδια ανάπτυξης της μεθόδου
1
3. Ανέπτυξε το κάθε στάδιο
1
4. Δούλεψε συστηματικά κάθε εβδομαδιαία συνάντηση
1
5. Παρουσίασε στην τάξη την πρόοδο της εργασίας
1
6. Αξιοποίησε την ανατροφοδότηση μετά από την παρουσίαση στην τάξη
1
7. Το τελικό κείμενο έχει συνέπεια από το ένα στάδιο στο άλλο
2
8. Το τελικό κείμενο είναι τεκμηριωμένο
2
Τελική βαθμολογία
10
[1] Τα κριτήρια από 1-6 λαμβάνουν 1, τα κριτήρια 7-8 λαμβάνουν 2 μόρια
Βιβλιογραφία
Brower, S. (2011). Neighbors and Neighborhoods. Planning, 30–33.
Brown, L. D. (1986). Participatory research and community planning. In B. Checkoway (Ed.), Strategic perspectives on planning practice (pp. 123–137). Lexington, MA: Lexington Books.
Kretzmann, J., & McKnight, J. (1993). Building community from the inside out: A path toward finding and mobilizing a community’s assets. Evanston, IL: Institute for Policy Research.
Louie, M., Mehta, N., Reardon, K., & Wolfe, C. (2012). Where community is at work making itself: Creating and protecting third places in low income communities. Shelterforce, Fall, 7–13.
Meenaghan, T., Gibbons, W. E., & McNutt, J. (2005). Generalist practice in larger settings (2nd ed.). Chicago: Lyceum Books.
Mulroy, E. (2007). University community partnerships that promote evidence-based macro practice. Journal of Evidence-Based Social Work, 5, 497-517.
Naimark, S. (2012). New territory: How two CDCs added school reform to their agendas? Shelterforce, Fall, 42–50.
Teschauer, M. (2014). Well-being meets planning. Planning, August–September, 43–44.
Tropman, J. (1995). Community needs assessment. In R. L. Edwards (Ed.), Encyclopedia of social work 19th ed. (pp. 563–569). Washington, DC: NASW Press.
Austin, M. J., & Jeffery R. S. (2000). Managing in the planning process. In R. Patti (Ed.), The handbook of social welfare management (341–359). Thousand Oaks, CA: SAGE.
Checkoway, B. (1995). Two types of planning in neighborhoods. In J. Rothman, J. L. Erlich, & J. E. Tropman (Eds.), Strategies of Community Intervention (5th ed) (314–327). Itasca, IL: F. E. Peacock.
Ιατρίδης, Δ. (1990), Σχεδιασμός Κοινωνικής Πολιτικής. Αθήνα: Gutenburg.
Κασιμάτη, Κ. (2002). Κοινωνικός σχεδιασμός και αξιολόγηση. Αθήνα: Gutenburg.
Meenaghan, T, M., Keith M. K., & J. G. McNutt. (2004). Social policy analysis and practice. Chicago: Lyceum.
Rothman, J. (1979). Three models of community organization practice, their mixing and phasing. In F. M. Cox, J. L. Erlich, J. Rothman, & J. E. Tropman (Eds.), Strategies of community organization (3d ed) (25–45). Itasca, IL: F.E. Peacock.
Rothman, J. (1996). The interweaving of community intervention approaches. Journal of Community Practice, 3(3/4), 69–99.
Weil, M. (2005). Social planning with communities. In M. Weil, M. Reisch, D. Gamble, L. Gutierrez, E. Mulroy, & R. Cnaan (Eds.), The handbook of community practice (215–243). ThousandOaks, CA: SAGE.
Wikin, B. R., Altschuld, J. W. (1995). Planning and conducting needs assessments: A practical guide. ThousandsOaks, CA: SagePublications.
Wang, C. (1999). Photovoice: A Participatory Action Research Strategy Applied to Women's Health. Journal of Women’s Health, 8(2), 185-192.
Photovoice Resources from Community-Campus Partnerships for Health provides a multitude of Photovoice resources on facilitator training.
Asset-Based Community Development Institute. http://www.northwestern.edu/ipr/abcd.html
National Neighborhood Indicators Partnership. http://www2.urban.org/nnip/whatsnew.html
Pew Partnership for Civic Change. http://www.pew-partnerships.org/newdirections
Poverty and Race Research Action Council. http://www.prrac.org
-Συναφή επιστημονικά περιοδικά:
Journal of Community Practice
Planning και Journal of Evidence-Based Social Work
Προτεινόμενα συγγράμματα
Κασιμάτη, Κ. (2002). Κοινωνικός σχεδιασμός και αξιολόγηση. Αθήνα: Gutenburg.
Ιατρίδης, Δ. (1990), Σχεδιασμός Κοινωνικής Πολιτικής. Αθήνα: Gutenburg.
Είναι σημαντικό οι φοιτητές- μελλοντικοί επαγγελματίες Κ.Λ. να αντιλαμβάνονται σφαιρικά τις αλλαγές στις κοινότητες, όπου προβλήματα και ανάγκες εκτιμώνται παράλληλα με το δυναμικό και τα δυνατά σημεία της κοινότητας. Το μάθημα στοχεύει οι φοιτητές να αποκτήσουν δεξιότητες και ικανότητες εκτίμησης αναγκών και εκπόνησης προγραμμάτων κοινωνικής παρέμβασης. Επίσης στοχεύει οι φοιτητές να αποκτήσουν κουλτούρα σχεδιασμού, να κατανοήσουν τους τύπους και τα στάδια του κοινωνικού σχεδιασμού, και να συνειδητοποιήσουν τη σημασία της συμμετοχής των ενδιαφερόμενων στην διαδικασία σχεδιασμού. Οι φοιτητές ως κοινωνικοί σχεδιαστές αναμένεται να είναι σε θέση να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με τα προβλήματα της κοινότητας, να αναλύσουν τα δεδομένα, και να πάρουν λογικές αποφάσεις σχετικά με το ποιος τύπος σχεδιασμού είναι ο πιο εφικτός και αποτελεσματικός.
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο φοιτητής / τρια θα είναι σε θέση:
- Να κατανοεί τον καθορισμό προτεραιοτήτων αναγκών, επιλογή στρατηγικών για την αντιμετώπιση των αναγκών και τον σχηματισμό πλάνου δράσης με πιθανές λύσεις.
- Να αναπτύσσει σχέδιο για την αξιολόγηση των τοπικών αναγκών και δυνατοτήτων.
- Να κατανοεί και είναι σε θέση να αναλύει και να συλλέγει πληροφορίες σχετικά με κοινωνικές ανάγκες αξιοποιώντας σειρά καινοτόμων εργαλείων και μεθόδων όπως τα Baseline measures, η SWOTanalysis,τα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS), η Εφαρμογή Photovoice κλπ.
- Να επιδιώκει μέσα από την συστηματική έρευνα, τη γνώση και τον προγραμματισμό να σχεδιάσει μορφές δράσης και πρακτικές που να αποσκοπούν σε ελεγχόμενες αλλαγές.
- Να είναι σε θέση να επιλέγει τύπο σχεδιασμού και τύπο πινάκων δραστηριοτήτων (Pert, Gant κλπ).
- Να αποκτήσει δεξιότητες και ικανότητες εκπόνησης προγραμμάτων κοινωνικής παρέμβασης.
Διαλέξεις
Εργαστηριακή Άσκηση που εστιάζει στην εφαρμογή μεθόδων και εργαλείων και ανάλυση μελετών περίπτωσης σε μικρότερες ομάδες φοιτητών
Ομαδική Εργασία σε μελέτη περίπτωσης
Εκπόνηση σχεδίων διαχείρισης έργου
Μικρές ατομικές εργασίες εξάσκησης
Αυτοτελής Μελέτη
Συγγραφή εργασίας / εργασιών
Η θεωρία κατέχει το 50% και η άσκηση πράξη κατέχει το άλλο 50% του τελικού βαθμού.
Το θεωρητικό μέρος του μαθήματος θα αξιολογηθεί από την τελική γραπτή εξέταση. Επιτυχές θεωρείται οταν η Θεωρια και ΑΠ είναι πάνω απο 5.0
Η ΑΠ του μαθήματος θα αξιολογηθεί από την εργασία στον κοινωνικό σχεδιασμό με την συμμετοχή εως 2 φοιτητών/τριών.
ΕΝΤΥΠΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
|
Κριτήρια αξιολόγησης |
Μόρια[1] |
Σχόλια |
|
1. Μελέτησε καλά το υλικό του μαθήματος |
1 |
|
|
2. Ακολούθησε συστηματικά τα στάδια ανάπτυξης της μεθόδου |
1 |
|
|
3. Ανέπτυξε το κάθε στάδιο |
1 |
|
|
4. Δούλεψε συστηματικά κάθε εβδομαδιαία συνάντηση |
1 |
|
|
5. Παρουσίασε στην τάξη την πρόοδο της εργασίας |
1 |
|
|
6. Αξιοποίησε την ανατροφοδότηση μετά από την παρουσίαση στην τάξη |
1 |
|
|
7. Το τελικό κείμενο έχει συνέπεια από το ένα στάδιο στο άλλο |
2 |
|
|
8. Το τελικό κείμενο είναι τεκμηριωμένο |
2 |
|
|
Τελική βαθμολογία |
10 |
|
[1] Τα κριτήρια από 1-6 λαμβάνουν 1, τα κριτήρια 7-8 λαμβάνουν 2 μόρια
Brower, S. (2011). Neighbors and Neighborhoods. Planning, 30–33.
Brown, L. D. (1986). Participatory research and community planning. In B. Checkoway (Ed.), Strategic perspectives on planning practice (pp. 123–137). Lexington, MA: Lexington Books.
Kretzmann, J., & McKnight, J. (1993). Building community from the inside out: A path toward finding and mobilizing a community’s assets. Evanston, IL: Institute for Policy Research.
Louie, M., Mehta, N., Reardon, K., & Wolfe, C. (2012). Where community is at work making itself: Creating and protecting third places in low income communities. Shelterforce, Fall, 7–13.
Meenaghan, T., Gibbons, W. E., & McNutt, J. (2005). Generalist practice in larger settings (2nd ed.). Chicago: Lyceum Books.
Mulroy, E. (2007). University community partnerships that promote evidence-based macro practice. Journal of Evidence-Based Social Work, 5, 497-517.
Naimark, S. (2012). New territory: How two CDCs added school reform to their agendas? Shelterforce, Fall, 42–50.
Teschauer, M. (2014). Well-being meets planning. Planning, August–September, 43–44.
Tropman, J. (1995). Community needs assessment. In R. L. Edwards (Ed.), Encyclopedia of social work 19th ed. (pp. 563–569). Washington, DC: NASW Press.
Austin, M. J., & Jeffery R. S. (2000). Managing in the planning process. In R. Patti (Ed.), The handbook of social welfare management (341–359). Thousand Oaks, CA: SAGE.
Checkoway, B. (1995). Two types of planning in neighborhoods. In J. Rothman, J. L. Erlich, & J. E. Tropman (Eds.), Strategies of Community Intervention (5th ed) (314–327). Itasca, IL: F. E. Peacock.
Ιατρίδης, Δ. (1990), Σχεδιασμός Κοινωνικής Πολιτικής. Αθήνα: Gutenburg.
Κασιμάτη, Κ. (2002). Κοινωνικός σχεδιασμός και αξιολόγηση. Αθήνα: Gutenburg.
Meenaghan, T, M., Keith M. K., & J. G. McNutt. (2004). Social policy analysis and practice. Chicago: Lyceum.
Rothman, J. (1979). Three models of community organization practice, their mixing and phasing. In F. M. Cox, J. L. Erlich, J. Rothman, & J. E. Tropman (Eds.), Strategies of community organization (3d ed) (25–45). Itasca, IL: F.E. Peacock.
Rothman, J. (1996). The interweaving of community intervention approaches. Journal of Community Practice, 3(3/4), 69–99.
Weil, M. (2005). Social planning with communities. In M. Weil, M. Reisch, D. Gamble, L. Gutierrez, E. Mulroy, & R. Cnaan (Eds.), The handbook of community practice (215–243). ThousandOaks, CA: SAGE.
Wikin, B. R., Altschuld, J. W. (1995). Planning and conducting needs assessments: A practical guide. ThousandsOaks, CA: SagePublications.
Wang, C. (1999). Photovoice: A Participatory Action Research Strategy Applied to Women's Health. Journal of Women’s Health, 8(2), 185-192.
Photovoice Resources from Community-Campus Partnerships for Health provides a multitude of Photovoice resources on facilitator training.
Asset-Based Community Development Institute. http://www.northwestern.edu/ipr/abcd.html
National Neighborhood Indicators Partnership. http://www2.urban.org/nnip/whatsnew.html
Pew Partnership for Civic Change. http://www.pew-partnerships.org/newdirections
Poverty and Race Research Action Council. http://www.prrac.org
-Συναφή επιστημονικά περιοδικά:
Journal of Community Practice
Planning και Journal of Evidence-Based Social Work
Κασιμάτη, Κ. (2002). Κοινωνικός σχεδιασμός και αξιολόγηση. Αθήνα: Gutenburg.
Ιατρίδης, Δ. (1990), Σχεδιασμός Κοινωνικής Πολιτικής. Αθήνα: Gutenburg.
Ανοικτό Ακαδ. Μάθημα
Αρ. Επισκέψεων : 4606
Αρ. Προβολών : 27752
