Φυσιολογία της Άσκησης (Θ+ΑΠ)

Τράνακας Βασίλειος

Περιγραφή

Σκοπός της διδακτικής ενότητας «Φυσιολογία της Άσκησης» είναι να παρουσιάσει και να αναλύσει τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού κατά τη διάρκεια της άσκησης, καθώς και τις βιολογικές προσαρμογές που προκαλούνται σαν απάντηση στη συστηματική άσκηση.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Μυϊκή συστολή και απόδοση Μηχανισµοί παραγωγής ενέργειας κατά την άσκηση Καρδιαγγειακή και αναπνευστική λειτουργία κατά την άσκηση Αερόβια και Αναερόβια ικανότητα Θερµορύθµιση και ισορροπία υγρών κατά την άσκηση Βιολογικές προσαρµογές της συστηµατικής άσκησης Μεταβολισµός πρωτεϊνών, λιπών και υδατανθράκων κατά την άσκηση Εργογόνα διατροφικά συµπληρώµατα και αθλητική απόδοση

Προστατεύονται όλα τα δικαιώματα

Ενότητες

Μύες και λειτουργία τους

Έλεγχος της κίνησης

Νευρομυϊκές προσαρμογές με την άσκηση

Ο όρος νευρομυικός έλεγχος υποδηλώνει την διαδικασία επικοινωνίας μεταξύ του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) και του μυικού συστήματος

Ταξινόμηση των μυϊκών ινών στον σκελετικό μυ του ανθρώπου με βάση:

 μορφολογικές,

 λειτουργικές και

 μεταβολικές ιδιότητες

Ορθολογικός σχεδιασμός της προπόνησης – Εργομετρικός Έλεγχος

 αξιολόγηση της αποτελεσματικότητα των προπονητικών ερεθισμάτων.

 αναπροσαρμογή των προπονητικών ερεθισμάτων και καθορισμός της προπονητικής επιβάρυνσης, που βρίσκεται σε νομοτελειακή σχέση με τις προσαρμογές και τη βελτίωση της απόδοσης.

Mεταβολισμός

 Αναβολισμός

 Καταβολισμός

 Βιολογική ενέργεια (ATP)

 

Υπολογισμός ενεργειακής δαπάνης

 Άμεση θερμιδομετρία

 Έμμεση θερμιδομετρία

Καρδιαγγειακό σύστημα

 Κλειστό κύκλωμα ροής

 Άμεση ανταπόκριση στις μεταβαλλόμενες ανάγκες του οργανισμού.

Αναπνευστικό σύστημα

Πνεύμονες

Αναπνοή

Η ανταλλαγή αερίων μεταξύ του περιβάλλοντος και του οργανισμού

Η παροχή Ο2 και η αποβολή CO2

Η αερόβια ικανότητα εκφράζει την καρδιοαναπνευστική αντοχή και ορίζεται ως η ικανή εκτέλεση ενός μακρόχρονου σε διάρκεια, αλλά υπομέγιστου σε ένταση έργου κάτω από ένα επαρκές ενεργειακό ισοζύγιο Ο2 μεταξύ πρόσληψης και κατανάλωσής του.

Ενδοκρινικό σύστημα Αποτελείται από:

 αδένα

 ορμόνη

 όργανο στόχο ή υποδοχέα

 Ενδοκρινείς αδένες (ορμονοεκκριτικοί)

Εξωκρινείς αδένες (ιδρωτοποιοί, αδένες του ανώτερου πεπτικού σωλήνα)

Η αναερόβια ικανότητα  ορίζεται ως η ικανή εκτέλεση ενός σύντομου σε διάρκεια, αλλά μέγιστου σε ένταση έργου,  κάτω από συνθήκες έλλειψης Ο2. Ο αναερόβιος μηχανισμός παραγωγής ενέργειας χωρίζεται όπως και το χρέος οξυγόνου σε:

 αγαλακτικό και

 γαλακτικό

Άσκηση

 10-20 φορές αύξηση της παραγωγής μεταβολικής θερμότητας

 <30% της παραγόμενης ενέργειας μετατρέπεται σε μηχανικό έργο

 >70% αποδίδεται ως θερμότητα

 Διάρκεια & ένταση οδηγούν σε συσσώρευση θερμότητας

Εργογόνο βοήθημα ονομάζεται οποιαδήποτε ουσία ή χειρισμός μπορεί να βελτιώσει την αθλητική απόδοση. Η συντριπτική πλειονότητα των υποτιθέμενων εργογόνων βοηθημάτων δεν έχει αποδεδειγμένη εργογόνο δράση.

Η αλλαγή του περιβάλλοντος στο οποίο ζει και ασκείται ένας αθλητής δεν αφήνει ανεπηρέαστες τις φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού.

Το ανθρώπινο σώμα έχει την ιδιότητα να ρυθμίζει και να προσαρμόζει τις λειτουργίες του ανάλογα με το περιβάλλον.

Ανοικτό Ακαδ. Μάθημα

Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα
Επίπεδο: A-

Αρ. Επισκέψεων :  396
Αρ. Προβολών :  3477

Ημερολόγιο